Otwórzmy serca, by wielkanocne misterium Chrystusowego Zmartwychwstania ogrzało je promieniem nadziei na lepsze jutro. Zaśpiewajmy radośnie „Alleluja” i spójrzmy na świat rozbudzony wiosennym słońcem. Niech dzień przeszły, jak ten mroczny i chłodny, zastygły w kalendarzu niedawnej zimy, pozostanie refleksją i darem pokory. Pokory wobec Stwórcy, ludzkiej żądzy i oceanu pragnień. Chrystus, przez paschalne przesłanie, wyzwala w nas potrzebę przeżywania radości w każdy czas. I wiele takich chwil, oby towarzyszyło naszemu wędrowaniu. A gdy sięgniemy do wspomnień, niech w pamięci goszczą te piękniejsze, usuwając w cień doświadczenia smutku i żalu, które tkwią w nas, choćby wtedy, gdy spoglądamy na zniszczony styczniową lodowicą las. Więc, radujmy się wiosną, która już obdarowuje pierwszymi kwiatami, jak te, napotkane w ostatnią marcową sobotę, na stokach ostrężnickiego wzniesienia i prezentowane w galerii. Zaś dla podtrzymania pozytywnych emocji, niech i zima zapisze się w pamięci chwilami piękna, utrwalonymi na fotografiach.
