Po wstępnej analizie obowiązujących na słowackich drogach przepisów dotyczących systemu opłat z ich korzystania i konsultacji z przewoźnikiem, zasugerowałem że kolejnym celem naszego wyjazdu będzie Zdiar – Strednica, a szlak wędrówki poprowadzi przez Tatry Bialskie z Tatrzańskiej Jaworzyny przez Zadnie Koperszady, Przełęcz pod Kopą (Kopskie Sedlo) do Doliny do Regli lub alternatywnie z Bachledki ze Ścieżką nad Koronami Drzew przez wierchy Magury Spiskiej na parking w Zdziarze. Jednak racjonalne myślenie i zdrowy rozsądek wyraźnie rozmija się z „radosną twórczością” urzędników stanowiących prawo. Konsultant infolinii słowackiego systemu poboru opłat e-tool poinformował mnie, że przebycie kilkunastu kilometrów drogi do Zdziaru, czy to z Jurgowa, czy z Łysej Polany, bezwzględnie wymaga zainstalowania w autobusie specjalnego urządzenia rejestrującego, wydawanego za kaucją, po sporządzeniu kilkustronicowej umowy i posiadaniem środków na specjalnym rachunku obsługującym system. To, co przekazał dalej, to dobry temat na kabaretowy skecz, bo graniczny punkt dystrybucji rejestratorów, jedyny dla tego rejonu znajduje się właśnie na parkingu w Zdziarze, na który mieliśmy docelowo dojechać. Moja konsternacja sięgnęła szczytu, gdy wysłuchałem wyjaśnienia, że kierowca po dotarciu do granicy powinien opuścić pojazd i udać się innym środkiem komunikacji do Zdziaru (w tym wypadku chyba rowerem przewożonym w autobusie) po rejestrator, by po powrocie zamontować go, uruchomić i aktywować zgodnie z instrukcją (kolejne kilka stron technicznego bełkotu), po czym po dojechaniu na parking, o ile będzie zbędny w kolejnych dniach, zdać go zgodnie z obowiązującą procedurą i w regulaminowym czasie opuścić drogi Republiki Słowacji. Pikanterii dodaje fakt, że na tym odcinku drogi nr 66, systemowy kalkulator opłat emyto wyszacował dla naszego autobusu kwotę : 0,00 EUR. Po zasięgnięciu tej wiedzy, zdecydowałem w porozumieniu z właścicielem firmy przewozowej o zmianie celu wyjazdu, przy pozostawieniu tej samej daty, to jest soboty 20-tego sierpnia. By zanadto nie zmieniać oczekiwań, sugeruję wędrówkę po polskich Tatrach Zachodnich z początkiem i końcem u wrót Doliny Chochołowskiej (parking na Siwej Polanie). Uzyskałem niemal od wszystkich wcześniej rezerwujących miejsca aprobatę na nowy cel wyjazdu. Bardzo dziękuję za wyrozumiałość i zaufanie, mając nadzieję, że szlaki okalające Dolinę Chochołowska będą równie atrakcyjne. Co więcej, ostatni raz wędrowaliśmy tam dość dawno, bo w październikową sobotę 2016 roku, Te minione sześć lat zapewne przyniosły jakieś zmiany warte konfrontacji. Można sięgnąć do archiwaliów, powtórzyć pokonany wówczas szlak, lub korzystając z mapy dostępnej tutaj, podejąć jakieś nowe wyzwanie. Można również skorzystać z kilku sugestii zamieszczonych poniżej, biorąc pod uwagę ewentualną możliwość podjechania z parkingu na Polanę Huciska Kolejką Rakoń lub skorzystania z wypożyczalni rowerów.
- 1. Przez Trzydniowiański Wierch – 18,5 km, 6 godz 40 min, suma podejść 900 m. Szczegóły tutaj.
- 2. Przez Dolinę Iwaniacka – Dolina Kościeliska – Wąwóz Kraków – Ścieżka nad Reglami – 18,5 km, 6 godz 50 min, suma podejść 900 m. Szczegóły tutaj
- 3. Przez Grzesia i Rakoń – 23,2 km, 10 godz, suma podejść 1 165 m. Szczegóły tutaj. Czas „mapowy” można skrócić korzystając z kolejki, roweru lub przyspieszając na łagodniejszych odcinkach. Rezygnując z przejścia przez Rakoń i wracając tą sama drogą z Grzesia pokonamy 18,5 km w czasie 6 godzin 40 minut, przy sumie podejść 800 m, odwiedzając dodatkowo stylową Kaplicę św. Jana Chrzciciela. Szczegóły tutaj.
- 4 Przez Siwą Przełęcz – Starorobociański Wierch – Kończysty Wierch – 21,2 km, 9 godzi 10 minut, suma podejść 1 400 m. Szczegóły tutaj
- 5. Przez Siwą Przełęcz – Starorobociański Wierch – Kończysty Wierch – Dolinę Jarząbczą 24,3 km, 10 godz 25 min, suma podejść 1 430m. Opcje skrócenia czasu jak w propozycji 3. Szczegóły tutaj
Wyjazd z Blachowni o godzinie 4.30, z pod kościoła parafialnego przy ulicy Sienkiewicza. Godzinę odjazdu autobusu z parkingu, na którym pozostanie na cały dzień, kierowca ustali przed opuszczeniem pojazdu przez podróżujących. Na wędrówkę można zaplanować 9 godzin, gdyż w takim reżimie czasu pracy prowadzącego autobus, będzie realizowany przejazd.
Podobnie jak przy poprzednich wyjazdach w góry informuję, że KKTA jest jedynie koordynatorem procedur logistycznych związanych z przygotowaniem projektu, w zakresie zapewnienia transportu i przekazania niezbędnych informacji, co do optymalnego zagospodarowania dnia. Informujący o wyjeździe nie zapewnia opieki przewodnika turystycznego lub pilota, ani licencjonowanego opiekuna grupy. Z formalnego punktu widzenia, wszyscy wyjeżdżają indywidualnie, nie uczestnicząc w przedsięwzięciu mającym charakter imprezy instytucjonalnie zorganizowanej, a współdzieląc jedynie koszty transportu. Za bezpieczeństwo i konsekwencje związane ze zdarzeniami losowymi, każdy wyjeżdżający odpowiada osobiście. Kwestie ubezpieczenia, posiadania polisy i zakresu jej działania, pozostają w gestii własnych decyzji. Świadczący usługi transportowe obejmuje swoją polisą ubezpieczeniową pasażerów w zakresie oferowanej usługi. Proponowane trasy stanowią jedynie sugestię, pomocną przy wyborze opcji spaceru. Można decydować się na indywidualny, autorski wariant, byleby zdążyć na umówiony czas i miejsce odjazdu. Opis zamieszczony na blogu zawiera informacje o odwiedzanej okolicy oraz praktyczne wskazówki ułatwiające sprawną organizację planowanych przedsięwzięć i efektywne poruszanie się w terenie.
Tym razem wybieramy się w rejon przygraniczny, więc obok niezbędnego wyposażenia turystycznego należy posiadać dowód osobisty, a przydatnym może być dodatkowa polisa ubezpieczeniowa (szlak w partii wierzchołkowe Grzesia prowadzi na terytorium Słowacji), którą za kilka złotych można zawrzeć na przykład tutaj (opcja „strefa II”)
Zgłoszenie chęci uczestnictwa w wyjeździe jest równoznaczne ze znajomością treści tego wpisu, oraz z wyrażeniem zgody na przedstawione warunki.
