Świąteczny czas i bliskość sylwestrowej nocy prowokuje do bilansu marzeń z minionych 12-tu miesięcy. Dla jednych ten swoisty remanent zapachnie niedosytem. Drudzy spojrzą wstecz z satysfakcją spełnienia, a kolejni, choć osiągnęli cel i przekroczyli granice ludzkiej słabości, planować będą kolejne wyzwania. Czternastego września, wczesnym rankiem Łukasz Pawłowski wyruszył z Wołosatego by pokonać w jak najkrótszym czasie liczący ponad 500 km Główny Szlak Beskidzki. Dopiął swego, dobiegając w siódmym dniu do Ustronia. Kibicowaliśmy mu życząc sukcesu i ciesząc się z jego osiągnięcia. Zapewne usłyszymy niedługo o kolejnym niezwykłym projekcie, gdyż jest reprezentantem tej trzeciej grupy ludzi, ciągle poszukujących niebanalnych pomysłów na swoja aktywność. Tymczasem, mając satysfakcję ze wspólnych wycieczek w góry w ramach wyjazdów KKTA, zapraszam na internetowy blog, na którym Łukasz publikuje bardzo ciekawy reportaż ze swojego wyczynu. Czytając go, można pomarzyć i podziwiać. Pomarzyć – o powtórzeniu przejścia tej drogi, choćby podzielonej na wiele etapów. A podziwiać : odwagę, upór, charakter, wydolność, a przy tym wielką skromność, której towarzyszy potęga ducha i imperatyw sięgania po wielkie wyzwania. Raz jeszcze gratuluję i zapraszam do lektury.
