Jak co roku, przed zbliżającym się Świętem Zmartwychwstania Pańskiego, mieliśmy szansę głębiej przeżyć wielkopostne rekolekcje, decydując się na wędrówkę trasą Ekstremalnej Drogi Krzyżowej. Aby dowiedzieć się czym jest to przedsięwzięcie, jak się do niego trzeba było przygotować, co oferowało i w jaki sposób mogliśmy w nim wziąć udział, należy zapoznać się z materiałami publikowanym na stronie internetowej organizatora EDK . Nie będzie to wiedza jedynie archiwalna, gdyż zapewne za rok znów spotkamy się z zaproszeniem na wiele Dróg, prowadzących w naszej okolicy. Ci, którzy już kilkukrotnie uczestniczyli w EDK, a okoliczności pozwoliły im po raz wtóry wyruszyć, znów podjęli wyzwanie. Utwierdzili się w przekonaniu, że mrok nocy potęgujący aurę samotności i towarzyszący jej wysiłek oraz zmęczenie trudami wędrówki, pozwalają stanąć bliżej Chrystusa napotkanego na Kalwaryjskiej Drodze. Tym, którzy zdecydowali się wyruszyć pierwszy raz, głębia przeżyć i przemyśleń wzbudziła refleksje wypełniające świadomość otoczoną horyzontem modlitewnego skupienia. Pokonywane w milczeniu kilometry wybudziły wrażliwość sumienia na zebrane trudami życia doświadczenia, budując właściwą miarę wartościowania i oceny. A cisza przerywana miarowym szelestem kroków, dekorowana migocącymi się w świetle czołówek płatkami śniegu, przenosiła w mistyczny sposób bliżej Boga. Otwierała serce i duszę, ośmielając bardziej niż kiedykolwiek by prosić, dziękować i również w ten sposób tę wielokilometrową Drogę Krzyżową kontemplować. Okazji do podjęcia takiego wyzwania już w tym roku było wiele. Tylko w okolicy Częstochowy zgłoszono kilkanaście tras, co prezentuje mapa. Jedna z nich prowadziła z Kochcic na Jasną Górę, przez tereny Gminy Blachownia, co stało się obok znaczącej, 47 kilometrowej długości, jej dodatkowym atutem. Rok temu pokonaliśmy ją siedmioosobową grupą reprezentującą Katolicki Klub Turystyki Aktywnej. W tym roku podobnie, choć skład osobowy był nieco inny. Odmienna była również pogoda, która zaoferowała dość dotkliwą, zimową aurę. Było więc trudniej, ale włożony w to nabożeństwo wysiłek na pewno przyniesie dobre owoce.
Z zaproszenia do uczestnictwa w EDK :
Zainteresowanych tegorocznym uczestnictwem w tym specyficznym nabożeństwie pasyjnym, bo nie jest to ani współzawodnictwo, ani prozaiczny trekking, zachęcam do zapoznania się z rozmową z pomysłodawcą między innymi tej trasy, oraz jej oficjalnym koordynatorem – Januszem Wojtyną, które w formie wywiadów są dostępne tutaj oraz tutaj.
Uczestnictwo w EDK wymaga zapisu, który można dokonać pod tym linkiem. Z konieczności możliwy jest również akces przed samym wyruszeniem w trasę, ale koordynator zapewnia materiały, które są przygotowane w oparciu o prognozę liczby uczestników. Problemem wydaje się kłopotliwy dojazd do Kochcic, ale w tym temacie poszukam jakiegoś rozwiązania i proszę zarówno tych którzy mogą pomóc, jak i tych którzy takiej pomocy potrzebują o kontakt telefoniczny . Nocną drogę leśnymi ostępami zorganizujemy tak, by nikt nie czuł się osamotniony, mogąc liczyć na wsparcie osoby orientującej się w przebiegu trasy i dysponującej sprawną nawigacją satelitarną GPS. Plik ze śladem w formacie KML można pobrać ze strony organizatora . Korzystający z programów do nawigacji GPS mogą tutaj pobrać mapę, w którą wpisuje się trasa św. Huberta, kompatybilną min z aplikacjami OruxMaps i TwoNav. Rekomenduję również instalację w urządzeniach (telefonach) z oprogramowaniem Android bezpłatnej, dedykowanej dla EDK 2019 aplikacji ze sklepu Google Play. Jest już również do pobrania kompilacja tego programu na platformę iOS (telefony iPhone). Program w obu wersjach nie wymaga pobierania danych komórkowych podczas nawigowania. Wystarczy wcześniej w łączności z internetem przejrzeć ślad, by żądane fragmenty mapy zostały zapisane do pamięci podręcznej programu. Trasa św. Huberta została w tym roku nieznacznie zmodyfikowana ze względu na ograniczenie dostępności dwóch fragmentów przebiegających przez prywatne działki. Dlatego warto zaktualizować mapę i ubiegłoroczny ślad.
