Miał być spacer po Beskidach i generalnie tak było. Z tym, że trochę pod górę, trochę z góry, a za chwilę znów utrwalanie wcześniej zebranych umiejętności. Gdyby nie błoto zalegające na ścieżkach i ograniczona mgłą widoczność, wycieczka miałaby znacznie przyjemniejszy klimat. Jednak pogodę trzeba polubić taką jaka jest i pamiętać, że jednak Beskidy są najpiękniejsze jesienią i w pierwsze ciepłe wiosenne dni. Tym niemniej, tak jak każdy pobyt w górach i ten przyniósł wiele przyjemności i doświadczeń. Z tych ostatnich warto zapamiętać dość nietypowe oznaczenie szlaku na leżącym w rowie sporym pniu ściętego drzewa. Niby swym widokiem dawał pewność turystom o właściwym wyborze ścieżki. Niby, bo gdy był malowany, drzewo stało kilkadziesiąt metrów wyżej, a po ścięciu stoczyło się na skraj leżącej w dole drogi, czyniąc zamęt i wywołując dezinformację. Ślepa wiara i zdawałoby się intuicja podpowiadająca, że wygodna droga na pewno prowadzi do jednego z ważniejszych w tym rejonie turystycznych obiektów (Krzyż Milenijny na Bendoszcze), nie były w tym wypadku dobrymi doradcami. Jaki to miało skutek, można zobaczyć, obserwując na mapie ślad przejścia, zarejestrowany przez urządzenie nawigujące. W tym wypadku, to właśnie jemu i technice należało zaufać. Więc było trochę emocji, a pod koniec, już z Wielkiej Raczy – nawet sporo ciekawych widoków rozległych beskidzkich panoram. Wierząc zatem GPS-owi, przeszliśmy trochę błądząc, z uwzględnieniem niwelacji wzniesień wzniesień – 29,7 km, przy sumie podejść – 2 065 m. Wycieczkę rozpoczęliśmy w Rycerce Dolnej (557 m. npm), wędrując przez Praszywkę, Bendoszkę, Przegibek, Banię, Javorinę, Wielką Raczę (1 239 m. npm na platformie widokowej), a kończąc w Rycerce Górnej Kolonii (profil trasy tutaj). To trochę statystyki, a reszta do utrwalenia wspomnień pozostaje w pięciu galeriach fotografii, do obejrzenia których zapraszam w imieniu ich autorów.
