Katolicki Klub Turystyki Aktywnej

W zaproszeniu przekonywałem, że jesień w górach bywa piękna, choć doświadczenia podpowiadały, że marna pogoda, czy błoto zalegające na szlakach mogą te dobre wrażenia nieco przygasić. Realia jakie zastaliśmy, potwierdziły ten niepokój. Niestety, mimo braku błota, mgła skutecznie ograniczyła przyjemność spoglądania na górskie pejzaże.Tym niemniej satysfakcję nawet z takiego spaceru można odnaleźć i ten argument zdominował sens sobotniej wycieczki. A był to tym razem spacer w pełnym tego słowa znaczeniu, gdyż wychodząc naprzeciw oczekiwaniom zmierzenia się z łatwiejszym szlakiem i niespiesznego kontemplowania wrażeń, pokonaliśmy niewymagającą większego wysiłku trasę biegnącą przez beskidzkie Pasmo Mędralowej. Oczywiście, oczekujący mocniejszych wyzwań mogli swoje plany również zrealizować. Spójrzmy więc na mapę,  koncentrując uwagę na miejscowościach Przyborów i Koszarawa, oraz obszarze położonym od nich na wschód. Łatwo w tym rejonie dostrzec szlaki dochodzące do czerwonego Głównego Szlaku Beskidzkiego i powrotne – odchodzące od niego. By móc sprostać logistycznym założeniem wyjazdu, które ze względu na krótki już dzień, praktycznie ograniczyły całkowity czas pracy kierowcy do formuły 15 godzin, stawiając ponadto wymogi znalezienia optymalnego miejsca na postój autobusu, zaproponowałem przeznaczyć na wędrówkę 6 godzin i rozpocząć ją w niewielkiej osadzie Tokarnia. Tam, na zatokę manewrową PKS-u dowiózł nas autobus, skąd wyruszyliśmy niebieskim szlakiem spacerowym w kierunku stacji turystycznej Zygmuntówka, położonej w sąsiedztwie zielonego szlaku schodzącego z wierzchołka Beskidka.Podążając nim na południe dotarliśmy do wspomnianego wcześniej szlaku czerwonego, który prowadzi przez Halę i kopułę szczytową Mędralowej. Po minięciu jej zachodniego wierzchołka, zmieniając kolor szlaku znów na zielony, zeszliśmy do głównej drogi w Przyborowie, łączącej Jeleśnię z Koszarawą. Stamtąd już bez znaków  ok. 1 500 m należało dojść tą drogą do parkingu zlokalizowanego nieopodal kościoła w Przyborowie, gdzie w zatoce przy pawilonie handlowym oczekiwał autobus. Trasa liczyła ok. 14 km, charakteryzując się sumą podejść w granicach 510 m przy 730 m zejść. Jaj szczegóły można zanalizować tutaj lub tutaj. Ze względu na sygnalizowane wyżej warunki jakie zastaliśmy, na przejście wystarczyło niemal 5 godzin. Nawet wydłużony wariant z Przełęczy Klekociny na Magurkę przez Halę Barankową i Smyrakową, został również w tym czasie pokonany. Pogoda nie prowokowała do fotografowania ale to, co można obejrzeć w galeriach, oddaje nastroje jesiennych klimatów, jakie zastaliśmy na beskidzkich ścieżkach.

Czytaj dalej →

Śledząc od 21 lipca, na kiedy pierwszy raz planowaliśmy wyjazd, komunikaty HZS-u i TPN-u można było sądzić, że sytuacja w zakresie dostępności szlaków biegnących między Tatrzańską Polanką a Łysą Polaną wraca do normalności. Jak wyglądała wówczas w tamtych rejonach możliwość zrealizowania wycieczki, można przeczytać w interesującym poście zamieszczonym na blogu Łukasza Pawłowskiego.  W związku z tym, sugestia o przeniesieniu na 8 września odwołanego lipcowego wyjazdu w Tatry Wysokie, okazała się trafną decyzją. Gdyby jeszcze pogoda nie zepsuła się pod koniec dnia, mielibyśmy same pozytywy. Tym niemniej i tak warto było poznać  ten zakątek Tatr, mając możliwość skonfrontowania wrażeń z doświadczeniami nabytymi z wędrówek po polskich szlakach.

Jak pisałem w zaproszeniu, interesujących tras tatrzańskich, na które dotychczas się nie wybraliśmy, prawie nie sposób znaleźć. Pozostają zatem powtórki, mając nadzieję na lepszą niż przed laty pogodę. Takie oczekiwanie wiązaliśmy z propozycją wyjazdu na Słowację, gdzie z miejscowości Tataranske Zruby wyruszyliśmy na ponad dwudziestokilometrowy spacer, prowadzący przez przełęcz Polski Grzebień, z zejściem na Łysą Polanę. Osiem lat temu podjęliśmy podobne wyzwanie, o czym można poczytać tutaj. Zamieszczony wówczas opis trasy biegnacej od Śląskiego Domu, wyjąwszy atrakcje pogodowe, mógłby pozostać wciąż aktualny z tą różnicą, że wchodząc teraz na Małą Wysoką spotkaliśmy na szczycie grupę fanów słowackich browarów i ich produktów, zachwalających napotkanym tam turystom „najwyższą” jakość tej oferty. Szczegóły trasy są dostępne tutaj oraz tutaj (materiał do wydruku lub tutaj). Przydatnym dla pełnego oglądu dalszej okolicy może być sięgniecie do mapy turystycznej Tatr Wysokich. Na szlaku, w okolicach przełęczy napotkaliśmy trudniejsze odcinki ubezpieczone łańcuchami. Towarzyszyły im również miejsca o odczuwalnej ekspozycji. Nie wszyscy mieli ochotę zmierzyć się z tym wariantem, więc zdecydowali się na spokojniejszy spacer pokonując z Łysej Polany, skąd autobus zabrał nas w drogę powrotną, samodzielnie wybraną pętlę szlaków. Jak zwykle fotografujący przygotowali fotoreportaże, zamieszczając je w autorskich galeriach. Do ich obejrzenia zapraszam.

Czytaj dalej →