Katolicki Klub Turystyki Aktywnej

Pewnie wszyscy chcielibyśmy wrócić do spotkań sprzed roku, wyjazdów, spacerów, wycieczek… W pełni zdrowia, radości i spokoju. Życzymy sobie znów takich chwil, ale wciąż słychać przestrogę, że będzie to odległe i niełatwe. To prawda, że nie spotkamy się już z tymi, co odeszli. Jeszcze długo nie zepchniemy w niepamięć doświadczeń czasu pandemii, ale jakąś formułę aktywności, budującej sens i wartość przemijania trzeba odnaleźć. Oczywiście, dbając o własne zdrowie i będąc odpowiedzialnym za innych. Więc ostrożnie, zachowując rygory czasu epidemii, uregulowane normatywami prawnymi, zaleceniami i zasadami bezpieczeństwa, warto rozejrzeć się , czy nie pojawia się jakaś rozsądna w tej materii okazja.  Dla tych, którym duże wyzwania i nie stanowią nadmiernego obciążenia – mając na uwadze fakt, ze przeciążenie organizmu osłabia jego odporność – ciekawą propozycją może stać się uczestnictwo w Ekstremalnej Drodze Krzyżowej. Przez minione lata gorąco zapraszałem na blogu KKTA do wzięcia udziału w tym modlitewnym przedsięwzięciu. Teraz, czynię to z dużą dozą ostrożności, licząc na rozsądek i obiektywną miarę możliwości każdego z zainteresowanych. Co więcej, z perspektywy trzech tygodni nie sposób przewidzieć, jakie jeszcze wymogi społeczne i ograniczenia formalne mogą nas spotkać. Tym niemniej, odsyłam chętnych do zapoznania się z kompendium wiedzy o tegorocznej Ekstremalnej Drodze Krzyżowej, które jest zamieszczone pod adresem internetowym www.edk.org.pl . Wielu z nas uczestniczyło w poprzednich edycjach EDK,  pamiętając jaki wysiłek trzeba włożyć w praktycznie samotną, nocną wędrówkę. Pamiętamy również satysfakcję dotarcia pod Jasnogórski Klasztor i duchowe owoce tego niezwykłego nabożeństwa. Także pośród wielu tegorocznych tras, aktywne są te znane nam : z Żarek-Leśniowa, ze Św. Anny i przede wszystkim ta prowadząca z Kochcic przez Blachownię – trasa Św. Huberta. Mimo, że jest najdłuższa i wiedzie przeważnie w leśnej głuszy, pozostaje najlepiej skomunikowana z Blachownią. Na miejsce wyjścia, do kościoła parafialnego w Kochcicach można dotrzeć pociągiem, (do stacji PKP oddalonej od kościoła o ok. 4 km), a z Częstochowy wrócić w sobotni poranek busem. Organizatorzy EDK od pierwszej jej edycji zalecają wędrówkę w ciszy, medytacyjnym skupieniu i samotności. Jakże to trafne oczekiwanie, spoglądając z perspektywy dzisiejszej rzeczywistości.

Uzupełniając informacje zawarte na portalu internetowym www.edk.pl, polecam zapoznać się z wywiadami przeprowadzonymi z koordynatorem Dróg ze Św. Anny i z Kochcic – Januszem Wojtyną, które są dostępne pod linkami do materiałów publikowanych przez Radio FIAT i Telewizję Orion.

Trudno znaleźć słowa, którymi z bólem serca znów trzeba pożegnać przyjaciela. Kilka tysięcy wspólnie pokonanych kilometrów i towarzyszących temu rozmów i refleksji, nie sposób zapomnieć. Janek był z nami niemal od początku istnienia Katolickiego Klubu Turystyki Aktywnej.Tylko kilka wspólnie przebytych górskich wędrówek, nie pozwoliło zapewne wielu z nas na bliższy z nim kontakt, ale dla grupy biegaczy i spacerujących, zawsze był kimś bardzo bliskim. Spotykając się tak często, poznaliśmy też jego futbolową, sędziowską pasję i troskę o najbliższych. Zawsze potrafił znaleźć czas, by zaoferować pomoc potrzebującym. Janku, w naszym blachowniańskim środowisku ludzi aktywnych, szczególnie będzie Cię brakowało. Niech Pan wynagrodzi Ci to dobro, które bezinteresownie ofiarowałeś innym, a w szczególności dzieciom. Przyszedł, choć o wiele za wcześnie czas, byś mógł odpoczywać w pokoju. Dla mnie pozostaniesz na zawsze pełnym optymizmu Jasiem – w pamięci i modlitwie za Twoją duszę.