Katolicki Klub Turystyki Aktywnej

Ze zdziwieniem spoglądamy na kalendarz i w okno, gdzie widok daleko odbiega od malowanych tradycją styczniowych pejzaży. Doświadczyliśmy jednak, że nawet w niewysokich w górach, trochę zimy można napotkać. Licząc na to, zdecydowaliśmy się wybrać w dogodne dla dojazdu miejsce, skąd przyjazne ścieżki pozwolą dotrzeć do takich miejsc. Zaproponowałem więc spacer po Beskidzie Śląskim, wyznaczając jego początek w miejscowości Wisła. Spójrzmy na mapę, gdzie można odnaleźć miejsce parkowania  autobusu, położone przy skrzyżowaniu ulic Juliana Ochorowicza i 1-go Maja w dzielnicy Wisła-Dziechcinka, skąd było niedaleko do niebieskiego szlaku turystycznego, prowadzącego w kierunku kopuły szczytowej Stożka. Analizując mapę oraz biorąc pod uwagę 15-to godzinny reżim czasu pracy kierowcy, należało skoncentrować się przy planowaniu trasy na trójkącie wyznaczonym miejscem parkowania, Stożkiem Wielkim i stacją narciarską Soszów. Te dwie ostatnie lokalizacje również oferowały miejsce na odpoczynek pod dachem i bufet. Biorąc powyższe pod uwagę i przenosząc się na inny podkład mapowy, gdzie można wyznaczać fragmenty tras biegnące drogami poza znakowanymi ścieżkami turystycznymi, zaproponowałem trzy warianty, gdzie ostatni stanowił połączenie pierwszego i drugiego.

• - trasa 1 – 14,7 km, mapowy czas przejścia 5:30 godz, suma podejść 730 m (link)
• - trasa 2 -  15,2 km, mapowy czas przejścia 5:33 godz, suma podejść 700 m (link)
• - trasa 3 – 18,1 km, mapowy czas przejścia 7:00 godz, suma podejść 980 m, (link)

Opcjonalnie można było te propozycje modyfikować, skracając niektóre odcinki. W zasięgu możliwości pozostał także wariant rozpoczęcia spaceru w Ustroniu-Polanie, skąd po podejściu czerwonym szlakiem (lub podjazdem kolejką klinową) na Czantorię, można było zejść przez Soszów w kierunku autobusu, a nawet wcześniej odwiedzić schronisko na Stożku.

Zapraszam do obejrzenia dokumentacji fotograficznej z wyjazdu, zamieszczonej w autorskich galeriach.

Czytaj dalej →

Uznałem przed wyjazdem, że nie ma potrzeby przywoływać dylematów związanych z przygotowaniem zimowego wyjazdu w góry. Wielokrotnie przy takich okazjach dzieliłem się na tym forum obiektywnymi ograniczeniami i wyzwaniami, które zmuszają do specyficznej logistyki przedsięwzięcia i nakładają na wyjeżdżających dodatkową troskę o bezpieczeństwo i realistyczne planowanie tras spaceru. Biorąc te założenia pod uwagę, zaproponowałem na koniec stycznia wyjazd do Korbielowa, z zamiarem spaceru szlakami w Masywie Pilska. Taki wybór był uwarunkowany dogodnym dojazdem do miejsca na zaparkowanie autobusu, stosunkowo dobrą dostępnością szlaków dla turystyki pieszej nawet w okresie zimowym (czas ferii szkolnych) oraz funkcjonalnym schroniskiem na Hali Miziowej. Te oczekiwania i przypuszczenia w pełni się spełniły. Słoneczna pogoda i niewielki, jak na tę porę roku śnieg, uatrakcyjniły wędrówkę. Tym niemniej, na parkingu mogliśmy się przekonać, że nawet trochę lodu stanowi poważną przeszkodę dla autobusu, co trzeba brać pod uwagę przy planowaniu kolejnych zimowych wycieczek. Trasy spaceru były praktycznie wolne od niespodzianek. Planując je, można było skorzystać z mapy, lokalizując zaznaczony na niej parking. Wyruszając z tego miejsca, zmierzyliśmy się z propozycjami sugerowanymi poniżej :

• 1. Trasa licząca ok. 14 km – (szczegóły, wydruk)
• 2. Trasa licząca ok. 16 km – (szczegóły, wydruk)

Kolejną opcją dostępną dla obu wariantów było dotarcie jedynie do schroniska i powrót.

Wszystkie sugestie spotkały się z zainteresowaniem, a dokumentację fotograficzną ze spaceru można przejrzeć w prezentowanych poniżej galeriach.

Czytaj dalej →

Pożegnaliśmy kończący się rok spacerem, rezerwując na ten aktywny wypoczynek trzy przedwieczorne godziny ostatniej, ubiegłorocznej niedzieli. Spekulowaliśmy, że może trochę śniegu urozmaici krajobraz, nie czyniąc jednak przeszkód tym planom. Oczekiwanie na śnieg, nie spełniło się. Może kolejnym razem. Zaproponowana 12-to kilometrowa trasa, prowadziła przeważnie leśnymi ścieżkami i raport a jej pokonania można prześledzić tutaj. Znaleźliśmy na niej kilka miejsc rzadziej odwiedzanych, co jak sądzę dodało spacerowi atrakcyjności.