Katolicki Klub Turystyki Aktywnej

Czas Wielkiej Nocy budzi refleksję spojrzenia do wnętrza sumień i na otaczającą nas rzeczywistość. Spojrzenia, ze wzgórza spowitego cieniem Chrystusowego Krzyża. Ten znak nadziei, miłości i przebaczenia,  jest od ponad dwóch tysięcy lat symbolem chrześcijaństwa i drogowskazem w gąszczu życiowych wyborów. Jakże często to tylko dwie proste belki rozpostarte na rozstaju dróg. Przechodzimy obok. Mijamy w pośpiechu, ale dziś, w świąteczny Czas Paschy, lepiej rozumiemy i sens i obietnicę, którą ofiaruje człowiekowi. Krzyż będziemy spotykać na szlakach naszych wędrówek. Na szczytach gór, w leśnej głuszy i w ulicznym zgiełku. Niech zawsze, tak jak w te świąteczne dni, dodaje nam sił, by pokonywać słabości i mierzyć się z marzeniami. Niech każde z nim spotkanie będzie radością dziękczynienia za dobro nam dane.  Niech obudzi w nas wrażliwość spojrzenia na świat oczyma i sumieniem naszych przodków, po których pozostały już tylko mogiły i krzyże.
Błogosławionych Świąt.

Doliny beskidzkie, rozświetlone ostrym, wiosennym słońcem, nie zapowiadały spotkania z prawdziwą zimą, która z całą mocą witała turystów, niemal od pierwszego kroku pod górę. Słabo uczęszczane piesze szlaki, zmuszały do brnięcia w mokrym, głębokim śniegu, ale za to oferowały smak prawdziwej, zimowej wędrówki. Ten trud wynagradzała pogoda, pozwalająca podziwiać rozległe panoramy Beskidu Żywieckiego, rozpostarte pod błękitem nieba. Kulminacyjnym punktem wycieczki był szczyt Pilska, który jest drugim co do wysokości po Babiej Górze wzniesieniem Beskidu Żywieckiego, osiągając po słowackiej stronie granicy 1 557 m. npm. To dosyć wysoko, więc i widoki były przepastne. Odległy horyzont zamykały łańcuchy Tatr i Małej Fatry. Bliżej, monumentalnie piętrzył się masyw Babiej Góry. Nim nacieszyliśmy oczy tą przepiękną panoramą, trzeba było podejść  z centrum Korbielowa najpierw szlakiem niebieskim przez Polanę Piekło do czarnego, a później opuszczając Halę Uszczawne, wejść na zielony, prowadzący wprost do schroniska na Hali Miziowej. Stamtąd na szczyt pozostało już tylko pół godziny wspinaczki. Powrót, ze względu na trudności z pokonaniem nieprzedeptanych odcinków żółtego szlaku, prowadził krawędzią lasu, sąsiadującą z nartostradami. Tę drogę można prześledzić na interaktywnej mapie dostępnej tutaj. Wielu z nas zebrało nowe doświadczenia i nacieszyło oczy niezwykłymi widokami, których fragmenty można zobaczyć w prezentowanych galeriach fotografii.

Do swoich galerii fotografii zapraszają również : Jarek Bernat, Witek Strąk, Mira Gubała, Marcin Olek, Robert Biś, który również prezentuje film, będący świetnym reportażem z sobotniej wycieczki.

Mroźne noce skutecznie wstrzymały wegetację roślin. Oczekiwania na spotkanie na zboczach Ostrężnika z pierwszymi wiosennymi kwiatami, spełzły na niczym. Jednak pogoda, mimo wszystko sprzyjała wycieczce, pozwalając wypatrzeć pośród drzew wiele skalnych ostańców, które latem pozostają ukryte pośród zieleni drzew. Choć tereny którymi spacerowaliśmy dla wielu były dobrze znane, udało się dotrzeć do ciekawego, rzadziej odwiedzanego miejsca, jakim jest „Kamieniołom Warszawski” położony pod Siedlcem. To nieczynne obecnie, malownicze wyrobisko wapieni, intryguje nazwą. Nie bez powodu dzierży stołeczny przydomek, gdyż wydobywane tutaj kamienne bloki posłużyły w latach powojennej odbudowy Warszawy za materiał dekoracyjny do obłożenia elewacji budynków Rady Ministrów i Sejmu. Spacerując po dawnym kamieniołomie, można napotkać ciekawe formacje geologiczne zwane „krzemiennymi bułami”. Twory te kształtem i strukturą budzą skojarzenia z artefaktami jurajskiej przeszłości. Przyglądając się im z nieco większą dozą fantazji, prezentują się niczym jaja dinozaurów, choć w rzeczywistości pozostają „sprasowaną” naciskiem warstw geologicznych (tzw. efekt konkrecji) strukturą krzemionki zwaną chalcedonem, otoczoną niczym skorupą warstwą osadów wapiennych. I tak zwykła, sobotnia wycieczka, prócz elementarnych walorów rekreacyjnych, przyniosła też trochę innej wiedzy o otaczającym nas świecie. Wracając jednak do meritum, czyli obserwacji rejestrowanych okiem turysty, zasmucił nas fakt dewastacji ? krzyża, stojącego przez lata u stóp ostrężnickich ruin, oraz widok zaniedbanej ścieżki z czerwonym szlakiem, prowadzącym do „Osiedla Wały” i „Rezerwatu Parkowe”, na której od dawna nie usunięte wiatrołomy, poważnie utrudniają jej przebycie.

Tutaj Piotr Zaremba zaprasza do swojej galerii zdjęć z wycieczki

Warto było poczekać tydzień, by w nie mniej mroźny, ale bardziej słoneczny dzień, pospacerować zaśnieżonymi ścieżkami Gór Opawskich. Spodziewaliśmy się pięknej zimy, ale to co zastaliśmy na Biskupiej Kopie, nawet przerosło nasze oczekiwania. Było wręcz bajkowo. W pewnym stopniu ten niezwykły klimat oddają zdjęcia prezentowane w galerii, ale oglądając je, nie usłyszymy skrzypiącego pod stopami śniegu, trudno będzie dostrzec tańczące w lodowych kryształkach słoneczne promienie, nie poczujemy atmosfery bliskości przyjaciół, jakie daje wędrówka i wspólny stół, w napotkanym na szlaku schronisku. Choć nie wspinaliśmy się na niebosiężne turnie, w pamięci pozostanie urok przepięknej zimowej przyrody i przekonanie, że ta pora roku, w wielu miejscach maluje czarujące krajobrazy.

Do swoich galerii zdjęć zapraszają : Piotr Zaremba , Marcin z Gaszyna, Mira Gubała, ,Jarosław Bernat

Czytaj dalej →